Materiały stosowane w rurach oddymiających. Analiza porównawcza systemów oddymiania. Rodzaje systemów oddymiania: wentylacja statyczna lub dynamiczna
W tym artykule opiszemy cechy konstrukcyjne tych systemów i krótko poruszymy temat związanych z nimi wymagań przeciwpożarowych.
Systemy oddymiania i oddymiania.
Kanały powietrzne są częścią systemu oddymiania nawiewno-wywiewnego i stanowią zespół rur wentylacyjnych. Za ich pośrednictwem dym i szkodliwe związki chemiczne produktów spalania powstające podczas pożaru są usuwane z pomieszczeń budynku, co umożliwia ewakuację osób z pomieszczeń ze źródłem ognia.
Systemy oddymiania stosowane są zarówno w budynkach mieszkalnych, jak i przemysłowych.
W pomieszczeniu ze źródłem ognia kanały są w ekstremalnych warunkach. Są narażone na działanie wysokich temperatur sięgających 400°C oraz chemicznie agresywnego składu usuwanych produktów spalania. Wszystko to może prowadzić do deformacji, naruszenia integralności korpusu kanału powietrznego. Z kolei naruszenie integralności może spowodować szybkie rozprzestrzenianie się płomienia na sąsiednie pomieszczenia i uniemożliwić usuwanie dymu i produktów spalania.
W związku z tym wymagania dotyczące odporności ogniowej kanałów powietrznych są znormalizowane. Gdy temperatura usuwanych produktów spalania wynosi 400°C, ognioodporność przewodu musi wynosić co najmniej 120 minut.
Czym są kanały stalowe?
Kanały powietrzne wykonane są w postaci prostokątnych lub okrągłych kanałów metalowych.
Montaż kanałów powietrznych odbywa się zarówno wewnątrz ścian budynków, jak i na zewnętrznych powierzchniach ścian i podłóg. Ceowniki łączone są za pomocą dwóch rodzajów połączeń – spawanych lub składanych.
Do produkcji kanałów powietrznych stosowana jest stal niskowęglowa lub ocynkowana.
Przy produkcji kanałów oddymiających uwzględnia się, że grubość ścianki kanału powinna wynosić:
Kanały stalowe zimnowalcowane 1,0 – 1,4 mm.
Do kanałów powietrznych wykonanych z blachy stalowej gorącowalcowanej 1,5-2,0 mm.
Klasy kanałów powietrznych.
Istnieją następujące klasy kanałów powietrznych: H (normalne) i P (gęste). Kanały te są stosowane w systemach oddymiania budynków cywilnych i administracyjnych oraz przedsiębiorstw przemysłowych.
W pomieszczeniach klasy B i G o zagrożeniu pożarowym dopuszcza się stosowanie przewodów klasy H.
Zastosowanie przewodów klasy P – w pomieszczeniach o klasie zagrożenia pożarowego A i B. Kanały te mogą być stosowane w pomieszczeniach o podwyższonej wybuchowości pyłu wybuchowego w powietrzu, który jest palny w temperaturze +28 °C. Konstrukcyjnie kanały klasy P w złączach są bardzo niezawodne i mają hermetycznie zamknięty zamek.
Ochrona przeciwpożarowa systemów wentylacji i oddymiania.
Powłoka ognioodporna jest stosowana, aby zapobiec przedostawaniu się ognia do systemu wentylacyjnego, a następnie rozprzestrzenianiu się produktów spalania w całym budynku.
Wentylacja otaczająca dowolny budynek (od małego mieszkania po wielką fabrykę) może rozprowadzać produkty spalania w ciągu kilku minut, co jeszcze bardziej pogarsza sytuację. Do lokalizacji pożaru stosowane są ognioodporne systemy kanałów.
Które pomieszczenia należy najpierw zabezpieczyć?
Pomieszczenia, w których konieczne jest zamontowanie ochrony przeciwpożarowej kanałowej to przede wszystkim:
- Magazyny paliw i smarów oraz materiałów łatwopalnych.
- Duże tłumy: biurowce, centra biznesowe, apartamentowce, centra handlowe.
- Budynki o wysokich temperaturach: łaźnie, sauny, kotłownie.
- System wentylacyjny, który przepuszcza powietrze przez podłogę, ma kilka przedziałów z zaworami i wyłożonych materiałami ognioodpornymi. W ten sposób uzyskuje się izolację każdego pomieszczenia.
Konieczne jest przykrycie rur wentylacyjnych, klimatyzacyjnych i oddymiających materiałami izolacyjnymi. Te ostatnie mają za zadanie oddymianie budynku, dlatego wymagają większej ochrony.
Dlaczego konieczna jest ochrona przeciwpożarowa kanałów?
Według statystyk to dym, a nie ogień, powoduje największe szkody ludziom podczas pożaru.
Ponieważ klimatyzacja i wentylacja są integralną częścią każdego pomieszczenia, stają się niezwykle niebezpieczne podczas pożaru, ponieważ szybko rozprzestrzeniają dym. Zabezpieczenie przeciwpożarowe dmuchaw ma na celu przede wszystkim opóźnienie czasu przedostawania się produktów spalania do wentylacji.
Drugim jej celem jest odizolowanie ognia tak, aby „dusił się” bez dostarczania niezbędnego tlenu. Trzeci to usuwanie dymu, usuwanie łatwopalnych gazów z pomieszczenia.
Materiał, który pokrywa zewnętrzną stronę kanałów wentylacyjnych, przy zbyt dużym nagrzaniu spienia się, tworząc dodatkową izolację termiczną. Szeroko stosowany jest tynk ognioodporny, impregnacja pokryć tkaninowych i specjalne farby. Materiały te są przeznaczone do ochrony materiałów wykończeniowych przed ogniem, które zwykle są wysoce łatwopalne i emitują toksyczne opary.
System oddymiania jest ważnym elementem bezpieczeństwa pożarowego
System oddymiania to awaryjny system wentylacji nawiewno-wywiewnej, który stwarza warunki do ewakuacji ludzi w przypadku pożaru. System przeciwdymowy wchodzi w skład ogólnego zestawu zabezpieczeń przeciwpożarowych.
Gdy alarm pożarowy jest aktywowany, aktywowana jest wentylacja pożarowa. System zaczyna aktywnie usuwać produkty spalania i dym z kominka, a także zapobiega ich rozprzestrzenianiu się na inne części pomieszczenia. Wentylatory przeciwprężne kierują świeże powietrze do komina i głównych wyjść, klatek schodowych i wind.
Zgodnie z przepisami budowlanymi takie obiekty powinny być instalowane w budynkach wysokościowych (powyżej 10 pięter) o klasie bezpieczeństwa pożarowego B, pomieszczeniach bez wentylacji naturalnej, konstrukcjach podziemnych, więzieniach, szpitalach i innych instytucjach, w których przebywa wiele osób.
System wentylacji pożarowej działa zgodnie z prawami fizyki: zimne powietrze schodzi do pomieszczenia, a ciepłe unosi się do góry. Urządzenia do usuwania ciepłego powietrza zapobiegają wzrostowi temperatury i zmniejszają negatywny wpływ dymu na organizm człowieka.
System oddymiania jest kosztownym kompleksem, jego parametry techniczne i precyzyjna konstrukcja wymagają specjalnej konstrukcji.
Obliczanie systemu wentylacji pożarowej
Projekt systemu oddymiania
Wymagania dotyczące projektowania i konserwacji systemów oddymiania są dość wysokie, dlatego prace te muszą wykonać inżynierowie projektanci. Specjaliści firmy obliczą emisję dymu, przygotują projekt pracy, zainstalują i uruchomią sprzęt, a także przetestują system.
Przy obliczaniu i tworzeniu schematu oddymiania brane są pod uwagę następujące parametry pomieszczenia:
- Materiał budowlany;
- liczba pięter konstrukcji;
- plan ewakuacji awaryjnej;
- stan działającej instalacji wentylacyjnej;
- przepuszczalność dymu w pomieszczeniu;
- obecność i lokalizacja okien w budynku;
- stan i materiał izolacji;
- rodzaj dekoracji wnętrz i elewacji.
Projekt oddymiania jest przygotowywany na podstawie przepisów budowlanych i przepisów, które jasno określają minimalne wymagania systemu wentylacji pożarowej. Głównym dokumentem regulującym procedurę projektowania jest 2008 „Określenie głównych parametrów oddymiania w budynkach”.
Dokumenty normatywne określają możliwości systemu oddymiania:
- maksymalna liczba osób w pokoju;
- powierzchnia obsługiwanego budynku.
Niuanse projektowania oddymiania
Podczas opracowywania projektu i instalowania systemu usuwania dymu eksperci zalecają uwzględnienie kilku fundamentalnie ważnych punktów:
- integralność konstrukcji przepuszczających dym;
- umieszczenie przegród ognioodpornych w ogólnym schemacie wentylacji;
- możliwość przetestowania systemu oddymiania „zimnym dymem”;
- w miejscach, w których kanały powietrzne przechodzą przez otaczające konstrukcje, konieczne jest zainstalowanie zaworów ognioodpornych;
- w niektórych regionach należy uwzględnić obciążenia sejsmiczne.
